Hamileliğimde kafamı meşgul eden sorulardan biriydi bu. yaşayan bilir diyerek yazıyorum ki benim gibi soracak kimsesi olmayanlara faydası olsun.önem sırasına göre değil tabi aklıma gelenleri yazıcam.
1) öncelikle bebeğe doğduğunda giyeceği bir hastane çıkışı denilen setlerden lazım. benim seti annem almıştı içinde külot ve atlet de vardı ki daha hiç kullanmadık. onun yerine havlulu yada tulumlu hastane çıkışı setleri var onlar daha mantıklı. tabi bu setin içinde battaniyesi iç zıbını ve zıbını olacak. ama külot atlet gereksiz.
2) terlik. hatta yanınızdaki refakatçilere de olursa güzel olur. ben sabo terliklerden götürdüm. hastanenin kağıt gibi olan otel terlikleri olur ya ondna vardı ama 1 taneydi ve onuda anneme verdik.kullanışsız.özellikle kışsa ağır ayakkabılarla 1 gün boyunca anneme ve eşime zor oldu yatıp kalkarken her seferinde giy çıkar giy çıkar.
3) gecelik. bana 1 tane yetti fakat garantici iseniz 2 de olabilir kan olursa vs. pijama eve gelince giydim.tabi geceliğin ğöğse gelen kısmında emzirmeye uygun bir düzenek olmalı.
4) lohusa tacı
5) hasta bezi. hastanenin verdikleri yetmedi her seferinde istemeyelim diye biz daha sonra dışardan aldık.ama depend tarzı külot gibi olanları ben sevmedim belkide uygun beden değildi. çocuk bezi gibi olanı tek başına bağlaması zor geldi bana en iyisi hastanenin verdiği hidrofil bez tarzı iç çamaşırın içine konan bez oldu. yani şöyle anlatayım mantık ped yokken annelerimizin bez koyması gibi.
6) şarj aleti. biz hemşireden istemek zorunda kaldık unutmuşuz.
7)makyaj malzemesi. ben hep ağladığım için yüzüm gözüm şişti. arkadaşalrım gelip makyaj filan yapmış iyi ki. fotoğraflara bakıyorumda öncesi ve sonrası diye makyajla yüzüme renk gelmiş.
8) hoşaf. sezaryenden sonra sıvı tüketiliyor gaz çıkarabilene kadar bu yüzden hastane verse bile yetmeyebiliyor. hem süt yaptığı da söyleniyor. bol malzemeli evde yapılmış hoşaf hastanenin az malzemeli hoşafından da meyve suyundan da iyidir.
9)hastaneden çıkarken giymeye uygun kıyafet. karın hemen gitmediği için hamilelik kıyaftelerinden olur büyük ihtimalle. dikişleri rahatsız etmeyecek birşey tercih edilmeli.
10) mevsime göre dışarı çıkarkene uygun battaniye. biz kış bebeği olduğumuz için kalın battaniyelerle annemin kucağında çıkardık.
11)omuzlarım çok üşüdü. ameliyattan sonra eve gelince kaburgalarım battı ve boynum tutuldu. sanırım bu epiduralin yan etkisiydi. sıcak kompres yapınca geçti. hastanede de kendinizi sıcak tutacak şal vs omzunuza atmalısınız.
12) kamera ilk görüntüler için çok önemli.
13) hastane masraflarının ödemek için para ve ya kredi kartı :)
3 Nisan 2013 Çarşamba
MAKAT GELİŞİ BEBEK NE ZAMAN DÖNER?
38+ 5 TE DÖNER DESEM? dönmez artık çocuk ağırlaştı, beklemek risk almak demek 38+5 te alalım bebeği dedi doktorumuz. bize de mantıklı geldi. hazırlandık sezaryene diye valizimizi aldık lohusa şerbetimize bebek şekerimize kadar herşeyi hazırladık.gittik hasteneye bi ultrasona girdikki oğlum dönmüşş.geri eve döndük başladık sancı beklemeye. sonunda yine normal olmadı doğumum ama demek istediğim normal doğum isteyip bebeğinin dönmesini bekleyen varsa belki bir nebze umut olur bu yazı.Allah hayırlısını versin ne diyelimm...
DOĞUMDAN SONRA ANNE HALİ
Uzun zamandır tembelliğimden yazmadım.Hamileliğimin son aylarında yoğun bir soğuk algınlığı geçirip izne ayrılmak zorunda kaldım. normalde planım 3 hafta kalana kadar çalışmaktı. eğer "ilaç içmem" diye inat etmeyip zamanında doktora gitseydim şu anda" iznim bitti nerden rapor alıcam?,ücretsiz izin mi alsam?" diye düşünmek zorunda kalmazdım. herneyse en sonunda antibiyotiği yuttuk ve birazda dinlenince iyileştim. herşey tecrübe işte. ve herşey planlandığı gibi gitmeyebiliyor bazen. hep normal doğum istemiştim. Ama sezaryen ile dünyaya geldi oğlum. normal doğuma hazırlayınca kendimi,sezaryene ağlayarak gittim ve çıktığımda da tam olarak kendimde değildim sanırım ben ağlayınca sakinleştirici yaptılar. çünkü devamlı bir uyuma isteği vardı. hatta hastanede ziyaretçilerin yanında bir uyuklamam ve kısa bir horlamam olmuş. yuhh dedim "gerçekten horladım mı?" evet dediler .yıkıldığım andır. bebeğimi görünce ağlamışım. mişli geçmiş zaman kullanıyorum netekim doğumdan 1 hafta sonra aklıma "dank "etti ve anneme ben geldiğimde kaç dk olmuştu? emzirdim mi hemen ? gibi sorular sordum.evet ameliyathaneden çıktığımda korktuğum gibi ne annem ne de kocam kapının önündeydi. onlar beni değil yeni doğan bıdığı görmeyi tercih etmişlerdi. odaya gittiğimde onlara trip atacak neden beni beklemedi 1 kişi diyecektim ama bebeğimi görünce hiç bişe kalmadı. hayal meyal hatırlıyorum. bebeğimi galiba bir hemşire getirdi mememe tuttu( yoksa annem miydi?) canım oğlum hiç üzmedi hemen emmeye başladı. bir sevinç herkeste. "tuttu tuttu hemen emdi" nidaları.....ağlıyorum... oğlum emiyor ben ağlıyorum..... annem kızıyor" ağlama,ağladığını görmek istemiyorum kızım ağlama" eşim diyor anne "mutluluktan" evet kesinlikle mutluluktan. mucizeden...
1 gece hastanede kaldık.oğluma bakmaktan boynum tutuluyor. nerden duyduysam kusarda boğulur çocuklar diye boğulursa diye gözümü kırpmıyorum uykudan ölsemde. annem diyor kızım çocuk ağlamıyorsa sen uyuyabilirsin. ben ne bileyim o uyanıkken ben anneler uyumaz sanıyordum.uyuduk...yavrumm. 3880 gr doğdu ve o kadar güzel geldi ki yüzü bana bakmalara doyamıyorum. tabi daha sonra şişi inince 3500 oldu ama yinede kilosu gayet iyi bence. çok şükür. eve gelince bana bi haller oldu. oğlumla pek ilgilenmemeye başladım. unutuyordum sanki varlığını. karnımda mı sanıyordum acaba halaa? annem "öyle üvey anne gibi durma. çocuğu sev ki sütün gelsin deyince kafama dank etti. şimdi oğlum ağlıyor yazıma sonra devam edicem.
azcık emince geri uyudu bebeğim. arada bir böyle kısa süreli uyanmaları oluyor. herneyse şu an 1,5 aylık ama ilk günler kesinlikle sakin bir ortam olmalı . benim sadece annem vardı. kalabalık demek gerginlik demek eğer elinizdeyse özellikle yanında rahat edemeyceğiniz kişilerin gelmesini engelleyin.
herkes konuşuyor.. bunu bilin hazır olun. çokkk yazılır bu konu hakkında ama sadece bilip duymamak lazım çoğu şeyi. sakin olmak lazım bu döenemde galiba ben bunu öğrendim.
1 gece hastanede kaldık.oğluma bakmaktan boynum tutuluyor. nerden duyduysam kusarda boğulur çocuklar diye boğulursa diye gözümü kırpmıyorum uykudan ölsemde. annem diyor kızım çocuk ağlamıyorsa sen uyuyabilirsin. ben ne bileyim o uyanıkken ben anneler uyumaz sanıyordum.uyuduk...yavrumm. 3880 gr doğdu ve o kadar güzel geldi ki yüzü bana bakmalara doyamıyorum. tabi daha sonra şişi inince 3500 oldu ama yinede kilosu gayet iyi bence. çok şükür. eve gelince bana bi haller oldu. oğlumla pek ilgilenmemeye başladım. unutuyordum sanki varlığını. karnımda mı sanıyordum acaba halaa? annem "öyle üvey anne gibi durma. çocuğu sev ki sütün gelsin deyince kafama dank etti. şimdi oğlum ağlıyor yazıma sonra devam edicem.
azcık emince geri uyudu bebeğim. arada bir böyle kısa süreli uyanmaları oluyor. herneyse şu an 1,5 aylık ama ilk günler kesinlikle sakin bir ortam olmalı . benim sadece annem vardı. kalabalık demek gerginlik demek eğer elinizdeyse özellikle yanında rahat edemeyceğiniz kişilerin gelmesini engelleyin.
herkes konuşuyor.. bunu bilin hazır olun. çokkk yazılır bu konu hakkında ama sadece bilip duymamak lazım çoğu şeyi. sakin olmak lazım bu döenemde galiba ben bunu öğrendim.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)